Hoe ga je om met een driftbui?

Hoe ga je om met een driftbui?

Veel moeders zullen mijn website vast bezoeken en de driftbuien herkennen? In deze blog vertel ik je over mijn eigen ervaringen en geef ik jou handvaten hoe je met een driftbui om kunt gaan! 

Daar liep ik dan, in de winkel met mijn peuter en haar driftbui. Wat een gezellig uitje had moeten worden, veranderde al snel in een horroravontuur en waarom?

Omdat ze graag een speentje wilde en die niet kreeg. Tot 4 maanden had ze een speentje, maar toen we daar 5x per nacht er voor uit konden gaan waren we er klaar mee en hebben Cold Turkey de speen afgepakt. Binnen 2 dagen was het klaar en was ze haar speen vergeten.

En nu? Nu speelt ze met poppen en ze is een fantastische poppenmoeder, maar ook haar poppen huilen en denkt ze uit de beste bedoeling dat haar poppen ook een speen willen met als gevolg dat ze de speen zelf in haar mond stopt en ze dus bij haar eigen huilen ook die speen wilt hebben. Hier geven we absoluut niet aan toe want een speen kan enorm fijn zijn, maar met 3 jaar ook echt een belemmering in de taal/spraakontwikkeling van een kind.

Ik bleef als moeder ontzettend geduldig, dat heb ik de afgelopen maanden in mijn opleidingen tot kindercoach en in de opleiding kinderen en emoties wel geleerd. Ik bleef bij mijn standpunt en legde haar keer op keer uit dat ik snap waarom ze de speen wilt kopen en waarom ze de speen echt niet gaat krijgen, tot nog grotere frustratie van dochterlief natuurlijk, want een NEE wil je absoluut niet horen.

We waren eindelijk na 30 minuten en 50 grote kijkers van mede winkelbezoekers en een gangpad verder toen de volgende explosie kwam!
Ze is momenteel ook erg van de make-up en hoewel ze al prachtig is van zichzelf, welk kind vind het nou niet leuk om zich op te maken? Ze hadden dus 1! gangpad verder, lipgloss. En ook deze ging ze niet krijgen. (ze krijgt met 5-12 een beautytafel met make-upjes). En laten we wel even wezen, het gaat me echt niet om die 0.89 cent, maar ik wil mijn kinderen wel graag bijbrengen dat ze niet altijd alles zomaar kunnen krijgen. Dus opnieuw erkende ik haar gevoel, ik snap dat je het graag wilt hebben en dat je teleurgesteld bent dat dat niet mag, maar je kunt niet altijd alles zomaar krijgen en kopen. En daar lag ze, languit in het gangpad! Teleurgesteld, verdrietig, boos en behoorlijk driftig. En ik snap het, echt ik snap het volkomen. Na een uur heb ik dochterlief gepakt, praten heeft dan ook echt geen zin, want wanneer kinderen hoog in hun emotie zitten kom je niet binnen. Ik heb afgerekend en we zijn naar de auto gelopen, wel fijn dat mensen dan nog even benoemen; gelukkig gebeurt het niet alleen bij mij! Nee, natuurlijk niet!

Driftbuien zijn heel normaal, peuters kunnen nog niet goed omgaan met hun emoties en hier geen woorden aangeven. Ze hebben ons als ouders ontzettend hard nodig om hen hierbij te helpen.

 

Hoe ga je om met driftbuien van je peuter?

  • - Benoem  en erken de emotie van je kind ''Ik zie dat je boos omdat je dat speentje niet mag''  Door de emotie te erkennen, voelt je kind zich begrepen en gehoord.
  • Je hoeft niet toe te geven aan een driftbui en leg uit waarom '' Je mag nu geen koekje, want we gaan zo avondeten en dan heb je geen honger meer''. Maak het niet langer dan nodig, want tijdens een driftbui komt dit niet bij je kind binnen.
  • Geef het kind de ruimte om te ontladen en zijn emoties te laten zien. Je kunt niet verwachten dat je kind meteen weer rustig is. Laat tijdens de driftbui wel meerdere keren aan je kind blijken dat je de emoties herkent. ''Je bent echt heel verdrietig hé, mama ziet het!
  • Wanneer je kind ongewenst gedrag vertoont, mag je altijd ingrijpen. Je kunt hierbij denken aan slaan, schoppen, met spullen gooien. Benoem hierbij ook welk gedrag moet stoppen en waarom. ''Stop met slaan, je doet mama pijn!''
  • En wat als je kind niet uit zijn driftbui komt? Neem je kind mee naar een rustige en veilige plek en vertel rustig, maar ook duidelijk  ''Dit mag echt niet, ik blijf hier en jij blijft daar totdat je weer rustig bent''. Blijf altijd bij je kind, maar reageer verder niet op het gedrag. Blijf herhalen net zolang totdat je kind weer rustig is of totdat je kind aangeeft dat het getroost wilt worden.

GEEF POSITIEVE AANDACHT WANNEER JE KIND WEER RUSTIG IS!

Het is ontzettend belangrijk om positieve aandacht te geven wanneer je kind weer rustig is. Kom even kort terug op wat er gebeurt is: ''Je was net heel boos hé, maar nu ben je weer rustig, fijn!'' Geef je kind een dikke knuffel en een compliment.

Probeer als ouder zelf rustig te blijven!

Hoe lastig het ook is en hoe ongemakkelijk je jezelf als ouder voelt op zo'n moment is het voor je kind toch heel belangrijk als jezelf rustig probeert te blijven! Hoe groot de verleiding ook is om je kind zijn zin te geven en zeker wanneer je dat doet, lijkt het op dat moment alsof je een driftbui voorkomt maar een kind zal een andere situatie zoeken waarin hij op zoek gaat naar de verschillen tussen jouw grenzen als ouder en zijn eigen wil. Het is daarom ook erg belangrijk om hetzelfde en consequent te reageren als je een grens stelt en de bijbehorende emotie daarin benoemt. Op deze manier leer je je kind als vroeg omgaan met de emoties als boosheid en teleurstelling.

 

 

Terug naar blog

Reactie plaatsen

Let op: opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden gepubliceerd.