Zoals de wind alle informatie voorbij blaast, geven de bloemen helderheid!
Dat is zo'n beetje de beste omschrijving van afgelopen weken en deze foto past hier perfect bij.
Afgelopen maanden hadden beide kids nog wat onderzoeken, hadden we veel gesprekken op zowel school als bij Karakter. Naast het werken en het gezinsleven thuis was dit best intensief. Afgelopen dinsdag hadden we voorlopig het laatste gesprek bij Karakter een kregen we de resultaten door van de jongste. Die hebben we meteen doorgespeeld naar school want ook ons kleine meisje heeft wat meer ondersteuning nodig!
Vechten voor je kind!
Dit is natuurlijk wat iedere ouder doet voor zijn kind. Maar afgelopen maanden hebben wij dit als ouder een beetje meer moeten doen voor onze oudste. Waar hij de afgelopen maand niet meer hele dagen naar school kon en we dit als ouders met liefde hebben opgevangen is dit niet wat een gewoonte moet worden. Mijn kind trekt het niet meer, geeft aan dat hij rust nodig heeft in zijn hoofd en gewoon een dagje vrij wilt zijn. Lichamelijke klachten als buikpijn en hoofdpijn en alle boze buien daarbij wil je niet voor een 8 jarig kind.
Gelukkig ziet school nu ook in, dat schoolresultaten niet alles meer zijn en kijken we nu naar het welbevinden van mijn kind. De nood is hoog en hopelijk is het allemaal voldoende om hem naar het speciaal onderwijs te krijgen. Kleinere klassen, meer expertise en kijkend naar het kind. Waar hij niet langer een uitzondering hoeft te zijn, hopelijk meer rust vind, niet meer op zijn tenen hoeft te lopen en school weer leuk gaat vinden.
Met de ervaringen die je al hebt!
En nu we ook meer informatie hebben over onze dochter en de ervaringen die we de afgelopen jaren! al hebben opgedaan met onze zoon kunnen we het pad nu beter bewandelen. Kunnen we goed inschatten welke stappen we op welk pad moeten nemen of juist welk pad we moeten vermijden. We kunnen keuzes beter maken op onze eerdere ervaringen en worden hier ook goed in begeleidt door Karakter en kunnen we fijne en doelgerichte gesprekken hebben met familie. Kunnen we beter de afweging maken, gaan we dit wel of niet doen en wat brengt het ons. Uiteindelijk willen we het beste voor onze kinderen en dat ze gelukkig zijn met wie ze zijn en dat ze net zo trots op zichzelf kunnen zijn als wij dat op ze zijn.
Laat je niet uit het veld slaan!
Genoeg is genoeg! We zijn de afgelopen jaren teveel van het kastje naar de muur gestuurd en dat laten wij als ouders niet meer toe. In de maatschappij van tegenwoordig moet je leren om je niet meer uit het veld te laten slaan. Wij hebben de afgelopen jaren dat ook moeten leren en dat gaat met zoveel hobbels! 3 keer naar beneden donderen en 1 keer omhoog komen. Maar door alle strijd die we geleverd hebben en nog steeds leveren komen we langzaam bij 3 keer naar beneden donderen en 4 keer omhoog.
Na de zomervakantie gaan de gesprekken verder en hopen wij zo dat we dan nog meer duidelijkheid gaan krijgen. En ook die periode zal moeilijk worden, maar wij vechten door, dat verdienen onze kinderen!
Liefs!